pierny

bzdura jak to słowo nie występuje

ja też znam to słowo!!!! jak coś jest pikantne, z pieprzem to jest pierne!!

potrawa mocno przyprawiona pieprzem

tez znam to slowo, wywodzi sie z najstarszych tradycji jezyka polskiego. sam Mieszko I go uzywal!!!!!! wiem to na pewno!! P.S. uwazam, ze w jezyku polskim nalezy zachowywac staropolskie wyrazy takie jak np. "pierny"

to jakieś jaja? dlaczego nie ma tego słowa?

to słowo istnieje!!!

http://pl.wiktionary.org/wiki/pierny

oj dana oj dana jek to se fajnie piernąć z rana.

wiejskie słowo, bardzo dobrze że nie ma w słowniku

Z Wikipedii:
Piernik – twarde ciemnobrązowe ciasto robione z mieszaniny mąki pszennej i żytniej, mleka, jajek, karmelizowanego cukru, miodu, silnie przyprawione cynamonem, imbirem, a czasem także goździkami, kardamonem, gałką muszkatołową, anyżem i lawendą. NAZWA PIERNIK WYWODZI SIE OD STAROPOLSKIEGO SŁOWA "P I E R N Y", CO OZNACZAŁO PIEPRZNY. Pierwszy cech piernikarzy w Polsce powstał w Krakowie.

Prosimy o dodanie

Pierne to znaczy ostre. Powinno być to słowo w słowniku!

Właśnie, przecież nie powiesz w restauracji, że coś jest "popieprzone" tylko PIERNE.

Nie mówi się popieprzone tylko pieprzne. Określenie pierne jest po prostu niepoprawne

no właśnie się dowiedziałam że w mojej rodzinie nie mówimy po polsku tylko chyba po polskiemu ;) zawsze się mówiło że pierny oznacza dobrze przyprawiony...

rzodkiewki są pierne

pierny znam od dzieciństwa i to jest lepsze słowo niż 524 inne jakie są dobre w literakach

ok, gratki*/wyrazy współczucia* (*niepotrzebne skreślić)

ale pierniczycie =)

bardzo stare polskie słowo, do tego wciąż w użytku i zrozumiałe chyba dla każdego, powinno się znaleźć w słowniku

pierny
pierny (język polski) Edytuj

wymowa:
IPA: [ˈpʲjɛrnɨ], AS: [pʹi ̯erny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
znaczenia:
przymiotnik
(1.1) przest. ostry, mocno przyprawiony pieprzem[1][2]
synonimy:
(1.1) pieprzny, pikantny, przest. pierzny
wyrazy pokrewne:
przysł. pierno
rzecz. piernik
zob. pieprz
etymologia:
od st.pol. pierzny < st.pol. pierz < *ppierz < prasł. *pьpьrь; źródłosłów dla pol. piernik[3]
uwagi:
(1.1) spotyka się jeszcze w dialektach[2]
źródła:
↑ Mały słownik zaginionej polszczyzny; red. Felicja Wysocka; Kraków 2003; ISBN 83-89425-20-3
↑ 2,0 2,1 hasło pieprzny, w: Słownik etymologiczny języka polskiego; Wiesław Boryś; Kraków 2005; ISBN 83-08-03648-1
↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło piernik w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV, s. 155, Warszawa 1900–1927.

Tak mówią w Grudziądzu i okolicach. W innych częściach Polski nie słyszałam, żeby ludzie mówili "pierne" zamiast pieprzne. Brzmi to co najmniej zabawnie.