pluralis

pluralis-liczba mnoga w gramatyce.

no fajnie, zaczynają odmieniać łacińskie słowa, niedługo abbandonamente będzie odmieniane

Po raz n-ty wykasowali mój komentarz... załamka.
ZDS-y wyraźnie mówią, że dopuszczalna jest m.in.:
"liczba mnoga WSZYSTKICH RZECZOWNIKÓW ODMIENNYCH [podkr. moje] (np.: dury, tleny) niezależnie od tego, czy słownik dopuszcza liczbę mnogą, czy nie"
Słowo "pluralis" jest rzeczownikiem, co do tego chyba nie ma wątpliwości, a do tego odmiennym. Więc, do jasnej ciasnej, gdzie się podziewają PONIEKĄD PRAWIDŁOWE formy liczby mnogiej: pluralisy, pluralisów, pluralisom, pluralisami, pluralisach...?

Zauważ, że nawet formy liczby pojedynczej nie są odmienne podług schematu, którym się posłużyłeś... Nie mamy 'pluralisem' ale 'pluralem', nie mamy 'pluralisu' lecz 'pluralu'

Hasło jest silnie nieschematyczne odmianowo, aby można było od niego tworzyć liczby mnogie bez uprzedniego zasięgnięcia danych w słownikach... Z racji, że owe słowniki liczby takiej nie notują, nie ma jej i tutaj...

Hm... Nie powiem, żeby to wyjaśnienie specjalnie mnie satysfakcjonowało, ale niech już będzie. W końcu operatorzy nic nie poradzą na dziwolągi słownikowe, które nijak mają się do zasad (notabene, pamiętacie, jaką wojnę na łamach słownika wywołał niegdyś "htmlowski"? :-))
Ale liczba mnoga nazw geograficznych nikomu by nie zaszkodziła...