| pobroczyć |
| występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
| odmienność | tak |
| E (+b) | niepobroczeni, niepobroczona, niepobroczoną, niepobroczone, niepobroczonego, niepobroczonej, niepobroczonemu, niepobroczony, niepobroczonych, niepobroczonym, niepobroczonymi, pobroczeni, pobroczona, pobroczoną, pobroczone, pobroczonego, pobroczonej, pobroczonemu, pobroczony, pobroczonych, pobroczonym, pobroczonymi |
| H | pobroczyli, pobroczyliby, pobroczylibyście, pobroczylibyśmy, pobroczyliście, pobroczyliśmy, pobroczył, pobroczyła, pobroczyłaby, pobroczyłabym, pobroczyłabyś, pobroczyłam, pobroczyłaś, pobroczyłby, pobroczyłbym, pobroczyłbyś, pobroczyłem, pobroczyłeś, pobroczyło, pobroczyłoby, pobroczyły, pobroczyłyby, pobroczyłybyście, pobroczyłybyśmy, pobroczyłyście, pobroczyłyśmy |
| I | pobroczą, pobroczę, pobroczy, pobroczycie, pobroczymy, pobroczysz |
| d | pobroczono |
| i (+b) | niepobroczenia, niepobroczeniach, niepobroczeniami, niepobroczenie, niepobroczeniem, niepobroczeniom, niepobroczeniu, niepobroczeń, pobroczenia, pobroczeniach, pobroczeniami, pobroczenie, pobroczeniem, pobroczeniom, pobroczeniu, pobroczeń |
| k | pobrocz, pobroczcie, pobroczcież, pobroczmy, pobroczmyż, pobroczże |
| ~ | pobroczywszy
|
| aktualizacja | 2016-12-27, tevex ~2015-09 |