pobroczyć |
występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | niepobroczeni, niepobroczona, niepobroczoną, niepobroczone, niepobroczonego, niepobroczonej, niepobroczonemu, niepobroczony, niepobroczonych, niepobroczonym, niepobroczonymi, pobroczeni, pobroczona, pobroczoną, pobroczone, pobroczonego, pobroczonej, pobroczonemu, pobroczony, pobroczonych, pobroczonym, pobroczonymi |
H | pobroczyli, pobroczyliby, pobroczylibyście, pobroczylibyśmy, pobroczyliście, pobroczyliśmy, pobroczył, pobroczyła, pobroczyłaby, pobroczyłabym, pobroczyłabyś, pobroczyłam, pobroczyłaś, pobroczyłby, pobroczyłbym, pobroczyłbyś, pobroczyłem, pobroczyłeś, pobroczyło, pobroczyłoby, pobroczyły, pobroczyłyby, pobroczyłybyście, pobroczyłybyśmy, pobroczyłyście, pobroczyłyśmy |
I | pobroczą, pobroczę, pobroczy, pobroczycie, pobroczymy, pobroczysz |
d | pobroczono |
i (+b) | niepobroczenia, niepobroczeniach, niepobroczeniami, niepobroczenie, niepobroczeniem, niepobroczeniom, niepobroczeniu, niepobroczeń, pobroczenia, pobroczeniach, pobroczeniami, pobroczenie, pobroczeniem, pobroczeniom, pobroczeniu, pobroczeń |
k | pobrocz, pobroczcie, pobroczcież, pobroczmy, pobroczmyż, pobroczże |
~ | pobroczywszy
|
aktualizacja | tevex, 2016-12-27 |