poruchać |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
E (+b) | nieporuchana, nieporuchaną, nieporuchane, nieporuchanego, nieporuchanej, nieporuchanemu, nieporuchani, nieporuchany, nieporuchanych, nieporuchanym, nieporuchanymi, poruchana, poruchaną, poruchane, poruchanego, poruchanej, poruchanemu, poruchani, poruchany, poruchanych, poruchanym, poruchanymi |
H | poruchali, poruchaliby, poruchalibyście, poruchalibyśmy, poruchaliście, poruchaliśmy, poruchał, poruchała, poruchałaby, poruchałabym, poruchałabyś, poruchałam, poruchałaś, poruchałby, poruchałbym, poruchałbyś, poruchałem, poruchałeś, poruchało, poruchałoby, poruchały, poruchałyby, poruchałybyście, poruchałybyśmy, poruchałyście, poruchałyśmy |
I | porucha, poruchacie, poruchają, porucham, poruchamy, poruchasz |
d | poruchano |
i (+b) | nieporuchania, nieporuchaniach, nieporuchaniami, nieporuchanie, nieporuchaniem, nieporuchaniom, nieporuchaniu, nieporuchań, poruchania, poruchaniach, poruchaniami, poruchanie, poruchaniem, poruchaniom, poruchaniu, poruchań |
k | poruchaj, poruchajcie, poruchajcież, poruchajmy, poruchajmyż, poruchajże |
~ | poruchawszy
|
aktualizacja | tevex, 2012-08-31 |