poruczyć |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | nieporuczeni, nieporuczona, nieporuczoną, nieporuczone, nieporuczonego, nieporuczonej, nieporuczonemu, nieporuczony, nieporuczonych, nieporuczonym, nieporuczonymi, poruczeni, poruczona, poruczoną, poruczone, poruczonego, poruczonej, poruczonemu, poruczony, poruczonych, poruczonym, poruczonymi |
H | poruczyli, poruczyliby, poruczylibyście, poruczylibyśmy, poruczyliście, poruczyliśmy, poruczył, poruczyła, poruczyłaby, poruczyłabym, poruczyłabyś, poruczyłam, poruczyłaś, poruczyłby, poruczyłbym, poruczyłbyś, poruczyłem, poruczyłeś, poruczyło, poruczyłoby, poruczyły, poruczyłyby, poruczyłybyście, poruczyłybyśmy, poruczyłyście, poruczyłyśmy |
I | poruczą, poruczę, poruczy, poruczycie, poruczymy, poruczysz |
d | poruczono |
i (+b) | nieporuczenia, nieporuczeniach, nieporuczeniami, nieporuczenie, nieporuczeniem, nieporuczeniom, nieporuczeniu, nieporuczeń, poruczenia, poruczeniach, poruczeniami, poruczenie, poruczeniem, poruczeniom, poruczeniu, poruczeń |
k | porucz, poruczcie, poruczcież, poruczmy, poruczmyż, poruczże |
~ | poruczywszy
|
aktualizacja | scaevus, 2006-05-18 |