predykat

wie ktos co to jest??

pierwsze słysze...

tj. orzecznik

Predykat to słowo niezwykle mi bliskie a związane jest z osobą dra. Korczyńskiego z Politechniki Świętokrzyskiej, który miał zwyczaj nadużywać go. Poprzysiągłem, że jeżeli kiedykolwiek będę miał jakieś zwierzę ochrzczę go imieniem Predykat. Co to słowo oznacza nie wiem do dziś ale kojarzy mi się z operatorem (lub operandem) w operacjach logicznych (!).

predykat (fr. prédicat z łc. praedicatum od praedicare, -atum ‘obwieścić, oznajmić’) 1. językozn. w składni – orzeczenie; w semantyce – właściwość; cecha wyróżnionego przedmiotu lub relacja wiążąca wyróżnione przedmioty. 2. log. w terminologii tradycyjnej orzecznik; współcześnie: orzecznik generalny (nazwa ogólna) lub rodzaj funktora złożonego z wyrażeń ze zmiennymi, które określają pewną relację lub cechę.

predykat - wyraz orzekający o czymś, zawiera subiektywną ocenę zjawisk, sytuacji

a mnie ten wyraz przypomina nazwisko rodziny mojego męża, zruszczone po wojnie na PREDYKAJT, pochodzi z niemieckiego Pruedikeit jakkolwiek je pisano.

Predykat to wyrażenie występujące z argumentem - nazwą obiektu z informacją o tym obiekcie (cechą), przykłady: Nie sposób tam iść, za oknem było widać dom, pora spać

mi to troche brzmi jak angielskie 'predicting', tak czy owak podziele ten wyraz na pre-dict.
bardzo ladny przyklad 'pora spać'
...

pomijajac znaczenie tego slowa w jezykoznastwie....podajcie, prosze przyklad zdania w ktorym wystepuje to slowo

...dlaczego prosze o to? Jakis dziennikarz postanowil bawic sie w medrca i powiedzial cos takiego; "...wyobrazmy sobie, ze swiat, to pole semantyczne, a my to predykat znajdujacy sie w nim...." Nie jestem przekonana, ze ta jego mysl ma jakis sens....

ad. kontekstu :gosc # 2017-01-04
Istnieją 2 możliwości:
1) miało miejsce abstrakcyjne teoretyzowanie dokonane przez dziennikarza, czyli "bawienie się w mędrca" snującego domysły kategorii: "co by było gdyby człowiek stał się nie jedną ze składowych świata (1 z podmiotów, bytów), zdolną do określania i nazywania poszczególnych predykatów ( szeroko pojętych <znaczeń samych w sobie> wzajemnych relacji lub cech korelujących między podmiotami różnych poziomów), lecz stałby się właśnie tą określającą cechą, -krótko: roszada funkcyjna podmiotu z jego "określnikiem"

2) dziennikarz nie rozumie właściwego znaczenia terminu "predykat", myląc "my-ludzie", czyli permanentnie aktywny RZECZYWISTY PODMIOT umiejący nazywać i określać zjawiska , relacje, opisy zachodzących wszelkich sytuacji i interakcji wokół siebie, (nawet dalej- kreować neologizmy dotyczące obserwowanych właściwości i cech całego zbioru PODMIOTÓW),
z PREDYKATEM, czyli określeniem, stwierdzeniem, orzecznikiem, wyrażeniem opisującym taki, czy jakikolwiek inny podmiot.
My-ludzie jesteśmy podmiotami semantycznymi, których mogą dotyczyć właściwe nam predykaty, ale pozostajemy nadal podmiotem , a nie jego cechą, , zależnością, relacją czy tp.
PIES SZCZEKA NA BUDĘ, ALE NIE JEST SAM W SOBIE BEZPODMIOTOWYM UJADANIEM W JEJ KIERUNKU

Hmm..., prościej na przykładzie:
"On jest kontent, gdy znajdzie wpis wart uwagi".
Analiza (zgrubna): on - podmiot , kontent - powiązany "z nim" PREDYKAT, oraz: wpis- kolejny podmiot, wart- kolejny PREDYKAT, tym razem określający podmiot "wpis", a nie kolokwialnego pierwszego "onego". (Żart zamierzony).
On to "on", a nie stan ukontentowania, z kolei wpis jest nadal "wpisem", a nie przypisaną mu tutaj cechą, iż jest czegoś wart.
Pozdrawiam.

Jeszcze może mała uwaga do wypowiedzi tego "dziennikarza", "my"- jako ludzie (brani w swej nazwie) zbiorczo, lub też każdy z nas brany singularnie (ja, ty, on, ona ,ono) jesteśmy jeżeli już- to realnymi DESYGNATAMI na tym świecie, a na pewno nie PREDYKATAMI, które tylko w różnym czasie mogą nam "być przypisane" i w dodatku ich funkcje mogą być zupełnie zmienne.
(Raz jestem czegoś ciekaw, drugi raz nie, raz jestem wart posłuchu, innym razem "chrzanię od rzeczy", chociaż jestem np: dziennikarzem, więc nie powinienem wprowadzać w błąd).
Pozdrawiam jeszcze raz.

Strasznie zawiła rapsodia dziennikarska.
Predykat to pewien obszar mnogości znaczeniowej, w której temat pływa jak ryba w wodzie - ciężko to ugryźć in concreto bo logika wymaga na tym szczeblu sądu jako narzędzia do rozstrzygnięcia tej relacji.
Nie lubię gdy wierszokleci bawią się logiką . . .