| przenerwić |
|---|
| występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) (pod: przenerwiony)
Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2023 - Z. Saloni i inni |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| B | przenerwij, przenerwijcie, przenerwijcież, przenerwijmy, przenerwijmyż, przenerwijże |
|---|
| H | przenerwili, przenerwiliby, przenerwilibyście, przenerwilibyśmy, przenerwiliście, przenerwiliśmy, przenerwił, przenerwiła, przenerwiłaby, przenerwiłabym, przenerwiłabyś, przenerwiłam, przenerwiłaś, przenerwiłby, przenerwiłbym, przenerwiłbyś, przenerwiłem, przenerwiłeś, przenerwiło, przenerwiłoby, przenerwiły, przenerwiłyby, przenerwiłybyście, przenerwiłybyśmy, przenerwiłyście, przenerwiłyśmy |
|---|
| I | przenerwi, przenerwią, przenerwicie, przenerwię, przenerwimy, przenerwisz |
|---|
| d | przenerwiono |
|---|
| i (+b) | nieprzenerwienia, nieprzenerwieniach, nieprzenerwieniami, nieprzenerwienie, nieprzenerwieniem, nieprzenerwieniom, nieprzenerwieniu, nieprzenerwień, przenerwienia, przenerwieniach, przenerwieniami, przenerwienie, przenerwieniem, przenerwieniom, przenerwieniu, przenerwień |
|---|
| ~ | przenerwiwszy
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2017-11-01 |
|---|