ranić |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
E (+b) | nieranieni, nieraniona, nieranioną, nieranione, nieranionego, nieranionej, nieranionemu, nieraniony, nieranionych, nieranionym, nieranionymi, ranieni, raniona, ranioną, ranione, ranionego, ranionej, ranionemu, raniony, ranionych, ranionym, ranionymi |
H | ranili, raniliby, ranilibyście, ranilibyśmy, raniliście, raniliśmy, ranił, raniła, raniłaby, raniłabym, raniłabyś, raniłam, raniłaś, raniłby, raniłbym, raniłbyś, raniłem, raniłeś, raniło, raniłoby, raniły, raniłyby, raniłybyście, raniłybyśmy, raniłyście, raniłyśmy |
I | rani, ranią, ranicie, ranię, ranimy, ranisz |
d | raniono |
i (+b) | nieranienia, nieranieniach, nieranieniami, nieranienie, nieranieniem, nieranieniom, nieranieniu, nieranień, ranienia, ranieniach, ranieniami, ranienie, ranieniem, ranieniom, ranieniu, ranień |
k | rań, rańcie, rańcież, rańmy, rańmyż, rańże |
v (+b) | nieraniąca, nieraniącą, nieraniące, nieraniącego, nieraniącej, nieraniącemu, nieraniący, nieraniących, nieraniącym, nieraniącymi, raniąca, raniącą, raniące, raniącego, raniącej, raniącemu, raniący, raniących, raniącym, raniącymi |
~ | raniąc, raniwszy
|
aktualizacja | koalar, 2007-07-01 |