| rozdziczeć |
|---|
| występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) (pod: rozdziczały)
Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2023 - Z. Saloni i inni |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| B | rozdziczej, rozdziczejcie, rozdziczejcież, rozdziczejmy, rozdziczejmyż, rozdziczejże |
|---|
| H | rozdziczał, rozdziczała, rozdziczałaby, rozdziczałabym, rozdziczałabyś, rozdziczałam, rozdziczałaś, rozdziczałby, rozdziczałbym, rozdziczałbyś, rozdziczałem, rozdziczałeś, rozdziczało, rozdziczałoby, rozdziczały, rozdziczałyby, rozdziczałybyście, rozdziczałybyśmy, rozdziczałyście, rozdziczałyśmy, rozdziczeli, rozdziczeliby, rozdziczelibyście, rozdziczelibyśmy, rozdziczeliście, rozdziczeliśmy |
|---|
| I | rozdziczeją, rozdziczeje, rozdziczejecie, rozdziczejemy, rozdziczejesz, rozdziczeję |
|---|
| d | rozdziczano |
|---|
| i (+b) | nierozdziczenia, nierozdziczeniach, nierozdziczeniami, nierozdziczenie, nierozdziczeniem, nierozdziczeniom, nierozdziczeniu, nierozdziczeń, rozdziczenia, rozdziczeniach, rozdziczeniami, rozdziczenie, rozdziczeniem, rozdziczeniom, rozdziczeniu, rozdziczeń |
|---|
| ~ | rozdziczawszy
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2017-11-01 |
|---|