rozkłócić |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | nierozkłóceni, nierozkłócona, nierozkłóconą, nierozkłócone, nierozkłóconego, nierozkłóconej, nierozkłóconemu, nierozkłócony, nierozkłóconych, nierozkłóconym, nierozkłóconymi, rozkłóceni, rozkłócona, rozkłóconą, rozkłócone, rozkłóconego, rozkłóconej, rozkłóconemu, rozkłócony, rozkłóconych, rozkłóconym, rozkłóconymi |
H | rozkłócili, rozkłóciliby, rozkłócilibyście, rozkłócilibyśmy, rozkłóciliście, rozkłóciliśmy, rozkłócił, rozkłóciła, rozkłóciłaby, rozkłóciłabym, rozkłóciłabyś, rozkłóciłam, rozkłóciłaś, rozkłóciłby, rozkłóciłbym, rozkłóciłbyś, rozkłóciłem, rozkłóciłeś, rozkłóciło, rozkłóciłoby, rozkłóciły, rozkłóciłyby, rozkłóciłybyście, rozkłóciłybyśmy, rozkłóciłyście, rozkłóciłyśmy |
I | rozkłócą, rozkłócę, rozkłóci, rozkłócicie, rozkłócimy, rozkłócisz |
d | rozkłócono |
i (+b) | nierozkłócenia, nierozkłóceniach, nierozkłóceniami, nierozkłócenie, nierozkłóceniem, nierozkłóceniom, nierozkłóceniu, nierozkłóceń, rozkłócenia, rozkłóceniach, rozkłóceniami, rozkłócenie, rozkłóceniem, rozkłóceniom, rozkłóceniu, rozkłóceń |
k | rozkłóć, rozkłóćcie, rozkłóćcież, rozkłóćmy, rozkłóćmyż, rozkłóćże |
~ | rozkłóciwszy
|
aktualizacja | scaevus, 2006-06-09 |