| rozkurzyć | 
| występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz | 
| odmienność | tak | 
| E (+b) | nierozkurzeni, nierozkurzona, nierozkurzoną, nierozkurzone, nierozkurzonego, nierozkurzonej, nierozkurzonemu, nierozkurzony, nierozkurzonych, nierozkurzonym, nierozkurzonymi, rozkurzeni, rozkurzona, rozkurzoną, rozkurzone, rozkurzonego, rozkurzonej, rozkurzonemu, rozkurzony, rozkurzonych, rozkurzonym, rozkurzonymi | 
| H | rozkurzyli, rozkurzyliby, rozkurzylibyście, rozkurzylibyśmy, rozkurzyliście, rozkurzyliśmy, rozkurzył, rozkurzyła, rozkurzyłaby, rozkurzyłabym, rozkurzyłabyś, rozkurzyłam, rozkurzyłaś, rozkurzyłby, rozkurzyłbym, rozkurzyłbyś, rozkurzyłem, rozkurzyłeś, rozkurzyło, rozkurzyłoby, rozkurzyły, rozkurzyłyby, rozkurzyłybyście, rozkurzyłybyśmy, rozkurzyłyście, rozkurzyłyśmy | 
| I | rozkurzą, rozkurzę, rozkurzy, rozkurzycie, rozkurzymy, rozkurzysz | 
| d | rozkurzono | 
| i (+b) | nierozkurzenia, nierozkurzeniach, nierozkurzeniami, nierozkurzenie, nierozkurzeniem, nierozkurzeniom, nierozkurzeniu, nierozkurzeń, rozkurzenia, rozkurzeniach, rozkurzeniami, rozkurzenie, rozkurzeniem, rozkurzeniom, rozkurzeniu, rozkurzeń | 
| k | rozkurz, rozkurzcie, rozkurzcież, rozkurzmy, rozkurzmyż, rozkurzże | 
| ~ | rozkurzywszy
  | 
| aktualizacja | 2006-06-09, scaevus |