rzucić |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | nierzuceni, nierzucona, nierzuconą, nierzucone, nierzuconego, nierzuconej, nierzuconemu, nierzucony, nierzuconych, nierzuconym, nierzuconymi, rzuceni, rzucona, rzuconą, rzucone, rzuconego, rzuconej, rzuconemu, rzucony, rzuconych, rzuconym, rzuconymi |
H | rzucili, rzuciliby, rzucilibyście, rzucilibyśmy, rzuciliście, rzuciliśmy, rzucił, rzuciła, rzuciłaby, rzuciłabym, rzuciłabyś, rzuciłam, rzuciłaś, rzuciłby, rzuciłbym, rzuciłbyś, rzuciłem, rzuciłeś, rzuciło, rzuciłoby, rzuciły, rzuciłyby, rzuciłybyście, rzuciłybyśmy, rzuciłyście, rzuciłyśmy |
I | rzucą, rzucę, rzuci, rzucicie, rzucimy, rzucisz |
d | rzucono |
i (+b) | nierzucenia, nierzuceniach, nierzuceniami, nierzucenie, nierzuceniem, nierzuceniom, nierzuceniu, nierzuceń, rzucenia, rzuceniach, rzuceniami, rzucenie, rzuceniem, rzuceniom, rzuceniu, rzuceń |
k | rzuć, rzućcie, rzućcież, rzućmy, rzućmyż, rzućże |
~ | rzuciwszy
|
aktualizacja | tevex, 2012-04-06 |