samoodnowić |
występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
odmienność | tak |
H | samoodnowili, samoodnowiliby, samoodnowilibyście, samoodnowilibyśmy, samoodnowiliście, samoodnowiliśmy, samoodnowił, samoodnowiła, samoodnowiłaby, samoodnowiłabym, samoodnowiłabyś, samoodnowiłam, samoodnowiłaś, samoodnowiłby, samoodnowiłbym, samoodnowiłbyś, samoodnowiłem, samoodnowiłeś, samoodnowiło, samoodnowiłoby, samoodnowiły, samoodnowiłyby, samoodnowiłybyście, samoodnowiłybyśmy, samoodnowiłyście, samoodnowiłyśmy |
I | samoodnowi, samoodnowią, samoodnowicie, samoodnowię, samoodnowimy, samoodnowisz |
d | samoodnowiono |
i (+b) | niesamoodnowienia, niesamoodnowieniach, niesamoodnowieniami, niesamoodnowienie, niesamoodnowieniem, niesamoodnowieniom, niesamoodnowieniu, niesamoodnowień, samoodnowienia, samoodnowieniach, samoodnowieniami, samoodnowienie, samoodnowieniem, samoodnowieniom, samoodnowieniu, samoodnowień |
k | samoodnów, samoodnówcie, samoodnówcież, samoodnówmy, samoodnówmyż, samoodnówże |
~ | samoodnowiwszy
|
aktualizacja | tevex, 2017-07-16 |