| samoumartwić |
| występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2025 - Z. Saloni i inni |
| odmienność | tak |
| H | samoumartwili, samoumartwiliby, samoumartwilibyście, samoumartwilibyśmy, samoumartwiliście, samoumartwiliśmy, samoumartwił, samoumartwiła, samoumartwiłaby, samoumartwiłabym, samoumartwiłabyś, samoumartwiłam, samoumartwiłaś, samoumartwiłby, samoumartwiłbym, samoumartwiłbyś, samoumartwiłem, samoumartwiłeś, samoumartwiło, samoumartwiłoby, samoumartwiły, samoumartwiłyby, samoumartwiłybyście, samoumartwiłybyśmy, samoumartwiłyście, samoumartwiłyśmy |
| I | samoumartwi, samoumartwią, samoumartwicie, samoumartwię, samoumartwimy, samoumartwisz |
| d | samoumartwiono |
| i (+b) | niesamoumartwienia, niesamoumartwieniach, niesamoumartwieniami, niesamoumartwienie, niesamoumartwieniem, niesamoumartwieniom, niesamoumartwieniu, niesamoumartwień, samoumartwienia, samoumartwieniach, samoumartwieniami, samoumartwienie, samoumartwieniem, samoumartwieniom, samoumartwieniu, samoumartwień |
| k | samoumartw, samoumartwcie, samoumartwcież, samoumartwmy, samoumartwmyż, samoumartwże |
| ~ | samoumartwiwszy
|
| aktualizacja | 2017-09-19, tevex |