samoumartwić |
występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
odmienność | tak |
H | samoumartwili, samoumartwiliby, samoumartwilibyście, samoumartwilibyśmy, samoumartwiliście, samoumartwiliśmy, samoumartwił, samoumartwiła, samoumartwiłaby, samoumartwiłabym, samoumartwiłabyś, samoumartwiłam, samoumartwiłaś, samoumartwiłby, samoumartwiłbym, samoumartwiłbyś, samoumartwiłem, samoumartwiłeś, samoumartwiło, samoumartwiłoby, samoumartwiły, samoumartwiłyby, samoumartwiłybyście, samoumartwiłybyśmy, samoumartwiłyście, samoumartwiłyśmy |
I | samoumartwi, samoumartwią, samoumartwicie, samoumartwię, samoumartwimy, samoumartwisz |
d | samoumartwiono |
i (+b) | niesamoumartwienia, niesamoumartwieniach, niesamoumartwieniami, niesamoumartwienie, niesamoumartwieniem, niesamoumartwieniom, niesamoumartwieniu, niesamoumartwień, samoumartwienia, samoumartwieniach, samoumartwieniami, samoumartwienie, samoumartwieniem, samoumartwieniom, samoumartwieniu, samoumartwień |
k | samoumartw, samoumartwcie, samoumartwcież, samoumartwmy, samoumartwmyż, samoumartwże |
~ | samoumartwiwszy
|
aktualizacja | tevex, 2017-09-19 |