| samoutlenić |
|---|
| występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2025 - Z. Saloni i inni |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| H | samoutlenili, samoutleniliby, samoutlenilibyście, samoutlenilibyśmy, samoutleniliście, samoutleniliśmy, samoutlenił, samoutleniła, samoutleniłaby, samoutleniłabym, samoutleniłabyś, samoutleniłam, samoutleniłaś, samoutleniłby, samoutleniłbym, samoutleniłbyś, samoutleniłem, samoutleniłeś, samoutleniło, samoutleniłoby, samoutleniły, samoutleniłyby, samoutleniłybyście, samoutleniłybyśmy, samoutleniłyście, samoutleniłyśmy |
|---|
| I | samoutleni, samoutlenią, samoutlenicie, samoutlenię, samoutlenimy, samoutlenisz |
|---|
| d | samoutleniono |
|---|
| i (+b) | niesamoutlenienia, niesamoutlenieniach, niesamoutlenieniami, niesamoutlenienie, niesamoutlenieniem, niesamoutlenieniom, niesamoutlenieniu, niesamoutlenień, samoutlenienia, samoutlenieniach, samoutlenieniami, samoutlenienie, samoutlenieniem, samoutlenieniom, samoutlenieniu, samoutlenień |
|---|
| k | samoutleń, samoutleńcie, samoutleńcież, samoutleńmy, samoutleńmyż, samoutleńże |
|---|
| ~ | samoutleniwszy
|
|---|
| aktualizacja | 2017-07-16, tevex |
|---|