scynk (p.łc. scincus z p.gr. skínkos) zool. Scincus scincus, jaszczurka z rodziny scynkowatych (Scincidae), występująca na piaszczystych i pustynnych terenach płn. Afryki i Półwyspu Arabskiego, o niewielkiej głowie, krępej, walcowatej budowie ciała w kolorze piaskowożółtym lub jasnobrązowym w ciemniejsze poprzeczne pasy; mięso s. przez Arabów uważane jest za przysmak; w dawnej medycynie ludowej wysuszone i sproszkowane stosowano jako lek; scynk aptekarski, śliga lekarska.

Hasło opracowano na podstawie „Słownika Wyrazów Obcych” Wydawnictwa Europa, pod redakcją naukową prof. Ireny Kamińskiej-Szmaj, autorzy: Mirosław Jarosz i zespół. ISBN 83-87977-08-X. Rok wydania 2001.

skoro jest słowo podstawowe to należałoby dodać też liczbę mnogą! scynk lpoj. - scynki lmn.