[czytaj: akkusatiwus kum infinitiwo] łac. biernik z bezokolicznikiem, konstrukcja zdania w języku łacińskim, w którym orzeczenie zdania (słowo rządzące) występuje w bezokoliczniku, a podmiot zdania w bierniku (na język polski tłumaczone jako zdanie złożone podrzędnie: nadrzędne i podrzędne dopełnieniowe)

łac. biernik z bezokolicznikiem, konstrukcja zdania w języku łacińskim, w którym orzeczenie zdania (słowo rządzące) występuje w bezokoliczniku, a podmiot zdania w bierniku (na język polski tłumaczone jako zdanie złożone podrzędnie: nadrzędne i podrzędne dopełnieniowe)

'biernik z bezokolicznikiem', konstrukcja zdania w języku łacińskim, w którym orzeczenie zdania (słowo rządzące) występuje w bezokoliczniku, a podmiot zdania w bierniku (na język polski tłumaczone jako zdanie złożone podrzędnie: nadrzędne i podrzędne dopełnieniowe)