notariusz;
1. przestarzałe: urzędnik legitymujący się wykształceniem prawniczym, powołany do sporządzania aktów prawnych, np. umów kupna-sprzedaży, darowizn, uwierzytelniania i poświadczania dokumentów, sporządzania testamentów, przyjmowania dokumentów na przechowanie itp.;
2. w dawnej Polsce: urzędnik dokonujący wpisów i wypisów z ksiąg sądowych, kierujący kancelarią królewską i archiwum; regent;
3. w dawnej Polsce: sekretarz kanclerza i podkanclerza; regent

notariusz