'Spolszczenie' - ok, ale czasownik 'spolszczyć' - pierwsze słyszę, generalnie zawsze słyszałem i słyszę formę 'spolścić'.

Ha ha, i cio jeście mówią: piaśkownicia, ziabawećka, liziaciek? :D

Ważna porada:
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=14413:
Wyrazy adaptują się w różnym tempie i w różnych okolicznościach: nazwa Fukushima jest dla Polaków nowa, a że dziennikarze relacjonują wiadomości z Fukushimy na podstawie prasy anglojęzycznej, więc nic dziwnego, że stosują angielską transkrypcję nazwy. Z czasem może się to zmienić, przyspieszać tych zmian nie trzeba, choć oczywiście można: decyzja należy do piszącego.
Piszemy częściej dżinsy niż jeansy, ale częściej jazz niż dżez. Wprawdzie za wyborem pisowni w wypadku nazw pospolitych mogą się kryć względy semantyczne (swoista harmonia między formą a treścią), które w niewielkim stopniu decydują o pisowni nazw własnych (jeśli uznać standardowy pogląd, że nazwy własne nie znaczą), niemniej jednak przykłady takie uświadamiają, że niekonsekwencje adaptacyjne w wypadku wyrazów obcych nie są niczym wyjątkowym.
— Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski

kolejny wklejacz :-(

spolszczenie może być konsekwentniejsze i mniej konsekwentne -

"Która forma przymiotnika jest poprawna: lurdzki czy lourdzki? A może obie? Chodzi o przymiotnik od nazwy miejscowości Lourdes we Francji, znanej z sanktuarium i miejsca pielgrzymkowego.
Dziękuję

W Słowniku nazw własnych Jana Grzeni przymiotnik podano w formie lurdzki. Spotyka się też pisownię lourdzki, ale ta poprzednia ma tę zaletę, że jest konsekwentnie spolszczona".
- Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski