| sporowacieć |
|---|
| występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| B | sporowaciej, sporowaciejcie, sporowaciejcież, sporowaciejmy, sporowaciejmyż, sporowaciejże |
|---|
| H | sporowaciał, sporowaciała, sporowaciałaby, sporowaciałabym, sporowaciałabyś, sporowaciałam, sporowaciałaś, sporowaciałby, sporowaciałbym, sporowaciałbyś, sporowaciałem, sporowaciałeś, sporowaciało, sporowaciałoby, sporowaciały, sporowaciałyby, sporowaciałybyście, sporowaciałybyśmy, sporowaciałyście, sporowaciałyśmy, sporowacieli, sporowacieliby, sporowacielibyście, sporowacielibyśmy, sporowacieliście, sporowacieliśmy |
|---|
| I | sporowacieją, sporowacieje, sporowaciejecie, sporowaciejemy, sporowaciejesz, sporowacieję |
|---|
| e | sporowaciano |
|---|
| j (+b) | niesporowacenia, niesporowaceniach, niesporowaceniami, niesporowacenie, niesporowaceniem, niesporowaceniom, niesporowaceniu, niesporowaceń, sporowacenia, sporowaceniach, sporowaceniami, sporowacenie, sporowaceniem, sporowaceniom, sporowaceniu, sporowaceń |
|---|
| ~ | sporowaciawszy
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2017-07-16 |
|---|