| sturczeć |
|---|
| występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) (pod: poturczyć) |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| B | sturczej, sturczejcie, sturczejcież, sturczejmy, sturczejmyż, sturczejże |
|---|
| H | sturczał, sturczała, sturczałaby, sturczałabym, sturczałabyś, sturczałam, sturczałaś, sturczałby, sturczałbym, sturczałbyś, sturczałem, sturczałeś, sturczało, sturczałoby, sturczały, sturczałyby, sturczałybyście, sturczałybyśmy, sturczałyście, sturczałyśmy, sturczeli, sturczeliby, sturczelibyście, sturczelibyśmy, sturczeliście, sturczeliśmy |
|---|
| I | sturczeją, sturczeje, sturczejecie, sturczejemy, sturczejesz, sturczeję |
|---|
| d | sturczano |
|---|
| i (+b) | niesturczenia, niesturczeniach, niesturczeniami, niesturczenie, niesturczeniem, niesturczeniom, niesturczeniu, niesturczeń, sturczenia, sturczeniach, sturczeniami, sturczenie, sturczeniem, sturczeniom, sturczeniu, sturczeń |
|---|
| ~ | sturczawszy
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2017-07-02 |
|---|