| sturczyć |
|---|
| występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| E (+b) | niesturczeni, niesturczona, niesturczoną, niesturczone, niesturczonego, niesturczonej, niesturczonemu, niesturczony, niesturczonych, niesturczonym, niesturczonymi, sturczeni, sturczona, sturczoną, sturczone, sturczonego, sturczonej, sturczonemu, sturczony, sturczonych, sturczonym, sturczonymi |
|---|
| H | sturczyli, sturczyliby, sturczylibyście, sturczylibyśmy, sturczyliście, sturczyliśmy, sturczył, sturczyła, sturczyłaby, sturczyłabym, sturczyłabyś, sturczyłam, sturczyłaś, sturczyłby, sturczyłbym, sturczyłbyś, sturczyłem, sturczyłeś, sturczyło, sturczyłoby, sturczyły, sturczyłyby, sturczyłybyście, sturczyłybyśmy, sturczyłyście, sturczyłyśmy |
|---|
| I | sturczą, sturczę, sturczy, sturczycie, sturczymy, sturczysz |
|---|
| d | sturczono |
|---|
| i (+b) | niesturczenia, niesturczeniach, niesturczeniami, niesturczenie, niesturczeniem, niesturczeniom, niesturczeniu, niesturczeń, sturczenia, sturczeniach, sturczeniami, sturczenie, sturczeniem, sturczeniom, sturczeniu, sturczeń |
|---|
| k | sturcz, sturczcie, sturczcież, sturczmy, sturczmyż, sturczże |
|---|
| ~ | sturczywszy
|
|---|
| aktualizacja | 2006-09-02, scaevus |
|---|