sunąć |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
B | suń, suńcie, suńcież, suńmy, suńmyż, suńże |
E (+b) | niesunięci, niesunięta, niesuniętą, niesunięte, niesuniętego, niesuniętej, niesuniętemu, niesunięty, niesuniętych, niesuniętym, niesuniętymi, sunięci, sunięta, suniętą, sunięte, suniętego, suniętej, suniętemu, sunięty, suniętych, suniętym, suniętymi |
F | sunął, sunąłby, sunąłbym, sunąłbyś, sunąłem, sunąłeś, sunęli, sunęliby, sunęlibyście, sunęlibyśmy, sunęliście, sunęliśmy, sunęła, sunęłaby, sunęłabym, sunęłabyś, sunęłam, sunęłaś, sunęło, sunęłoby, sunęły, sunęłyby, sunęłybyście, sunęłybyśmy, sunęłyście, sunęłyśmy |
I | suną, sunę, sunie, suniecie, suniemy, suniesz |
e | sunięto |
j (+b) | niesunięcia, niesunięciach, niesunięciami, niesunięcie, niesunięciem, niesunięciom, niesunięciu, niesunięć, sunięcia, sunięciach, sunięciami, sunięcie, sunięciem, sunięciom, sunięciu, sunięć |
v (+b) | niesunąca, niesunącą, niesunące, niesunącego, niesunącej, niesunącemu, niesunący, niesunących, niesunącym, niesunącymi, sunąca, sunącą, sunące, sunącego, sunącej, sunącemu, sunący, sunących, sunącym, sunącymi |
~ | sunąc
|
aktualizacja | tevex, 2014-07-12 |