SJP
*
SŁOWNIK SJP

X

szłapak

dopuszczalne w grach (i)

szłapak

koń chodzący szłapią


KOMENTARZE

~gosc # 2005-05-10

również piechur, żołnierz pieszy albo człowiek niezgrabny poruszający się ciężko

~gosc # 2005-05-10

no to chyba nie technika

~gosc # 2005-05-10

a co to ta szłapia, którą chodzi ów koń? nie ma jej w słowniku

~gosc # 2005-05-10

to w końcu co to jest ta szłapia???
i w jakim słowniku jest szłapak (może chodzi o człapaka? - z seplenieniem)

~gosc # 2005-05-10

będę strzelać - szłapak - WSOF (Yoda The Podracki BEST!)?

~gosc # 2005-05-10

Jak ZWYKLE się mylisz - jest w WSO, którym się chwaliłeś. I jak zwykle polecam http://wszystko.tk :)

~gosc # 2005-05-10

to co to w końcu jest? szłapia i szłapak?

bajerant # 2005-05-10

nie ma słowa "szłapia", chodzi o "tę SZŁAP"

bajerant # 2005-05-10

słychać cztery uderzenia kopyt zamiast dwóch

~gosc # 2005-05-10

to może rodzaj chodu/biegu konia?
bo jeśli koń to szłapiący
albo idący szłapakiem

~gosc # 2005-05-10

chyba TEN szłap?

~gosc # 2005-05-10

szłap - duży krok koński; stąd szłapakiem, człapakiem zwano stępaka (to chyba koń:) idącego dośc prędko dużym krokiem. "Lekkim zrywaniem możesz konia do szłapi, do pląsania, do hasania aplikowac" (to z tekstu XVII-wiecznego - ależ ślicznie brzmi w towarzystwie "nienienieskoro, nienieniebeznadziejnie" SA:); I człowieka piechura, piechotnika zwano szłapakiem, człapakiem. (Encyklopedia Staropolska).