szaflik

nie okrągłe lecz owalne; nie tylko drewniane ale z blachy ocynkowanej lub emaliowanej.
gość

plastikowe tez wystepuje

w szafliku ubijano maslo

To też miska plastikowa, do której wkłada się pranie do powieszenia.

W moim regionie szaflik jest plastikowy i służy do przenoszenia prania.

Ja spotkałem się z określeniem szaflik (używam go) do nazywania plastikowego pojemnika np na śmietanę/kefir w których przechowywana jest ona w sklepie.

W gwarze śląskiej tradycyjnie 'szaflik' to otwarte naczynie wykonane z drewnianych klepek, różnej wielkości, takie jak balia czy drewniane wiadro, jakich używano dawniej, zanim powszechne stały się wiadra stalowe. Naczyń takich używano do prania (a więc i przenoszenia wypranych rzeczy), kąpania się, przenoszenia płynów itp.

Naturalnym więc jest, że w momencie upowszechnienia się podobnych naczyń stalowych, plastikowych itp. nazwa zaczęła być stosowana również dla nich.

Co do ubijania masła lub przechowywania śmietany - dawniej maśnica też była zrobiona z klepek, więc jest prawdpodobne, że na Śląsku nazywaną ją również słowem 'szaflik', choć osobiście się z takim użyciem nie spotkałem.

Jesc dawali nam w szafliku,a wszow mielismy bez liku - tak moj dziadek wspominal swoja sluzbe w Austriackim C.K.Cesarsko krolewskim wojsku

Moja babka pochodziła z Podhala, a dziadek z Kresów, tuż po wojnie zamieszkali na Opolszczyźnie. Nie jestem pewien, kto upowszechnił to słowo w naszej rodzinie, ale wychowywałem się wraz z nim i było dla mnie tak naturalne, jak wiadro, garnek czy wanna. Ponieważ popularny był plastik, więc i szaflik znam jako przedmiot plastikowy.

Jednak nie tworzywo decyduje o użyciu tej nazwy, lecz kształt. Wiadro lub cebrzyk mają ścianki lekko rozchylające się ku górze i co najważniejsze - wysokie (w stosunku do powierzchni dna). Miska a szczególnie miednica mają ścianki niskie, mocno rozszerzające się ku górze, a miednica dodatkowo jest profilowana - ścianka w przekroju nie jest linią prostą tylko łukiem, lub nawet ma kształt esowaty. Balia ma wysokie, proste ścianki, lekko rozszerzające się ku górze, ale przy tym rozległe dno - okrągłe lub owalne.

Natomiast coś pośredniego między wiadrem a miską. Ma średniej wysokości, proste ścianki, lekko rozszerzające się ku górze, do tego rozległe dno o kształcie koła lub elipsy i ewentualne uchwyty. Krótko mówiąc, jest jakby małą balią - i może być drewniany, blaszany lub plastikowy.

Takie przynajmniej jest moje zdanie i kiedy widzę tego rodzaju naczynie, to nie potrafię nazwać go inaczej niż szaflikiem.

szaflik kojarzy mi sie z nazwa otyłej czesci ciała, niczym poza tym... ale że z miską badz z naczyniem?? :D

To jest takie plastikowe naczynie,z dwoma uszami do przenoszenia,sluzy do mycia sie i przchowywania mokrych ubran,przed powieszeniem. ^.^ xD

Z domu wyniosłem powiedzenie: wyskoczył jak diabeł z szaflika.

Pamiętam jak jako dziecko często jeździłem do moich dziadków w starym województwie rzeszowskim dziś podkarpackie. Szaflik to była nie inaczej jak wielka owalna balia z blachy ocynkowanej dwoma uchwytami pojemności od kilkudziesięciu litrów (mogło to być około 80 litrów. Głównie szaflik służył do prania, wkładało się do niego tarkę też z blachy ocynkowanej w kąpieli mydlanej robiło się pranie. Sam osobiście w tym szafliku niezliczoną ilość razy zażywałem kąpieli.

"Szaflik" to również określenie chałupniczo, byle jak wyprawionej skóry owczej na kożuch. Kiedy nowy kożuch pod koniec zimy zaczął mi tłusto błyszczeć na ramionach, łokciach itp., ktoś znający się na garbarstwie powiedział: "To jest szaflik. Oszukali cię".
Kożuch po sezonie nadawał się do wyrzucenia.

ja słyszałem
szafliczek

"DO MIĘSOŻERCÓW

Dla nich ryby skrzelami pracują w szafliku,
mając na ustach ciszę i krwawiące rany. [..] "

M. Pawlikowska jasnorzewska

Szaflik to nczynie używane dawniej

Au nas szaflik to wymborek ..

Jak murasz muruje albo tynkuje to ma maltę w szafliku

~gosc # 2012-02-05 użył wyrażenia "maśnica" zamiast 'masielnica', pochodzące od słowa 'masło'.
Czy to był jego błąd, czy też istotnie, w niektórych regionach używane jest słowo 'maśnica'?

Szaflik to słowo zapożyczone z niemczyzny. Zapożyczone zupełnie niepotrzebnie, bo istnieje na takie naczynie rodzima nazwa – cebratka, która wywodzi się od ceber. Szaflik jest spokrewniony z szafą.

marek176cm, w Tomie 3 „Słownika gwar polskich” Jana Karłowicza maśnica widnieje na stronie 125 pod hasłem maślnica. Są wymienione zdrobnienia od tych dwóch maśniczka i maślniczka, a także masniczka, maśliczka, maślanica i maślaniczka, maślica. Postaci jest wiele.

u nas w rodzinie używano pojęcia kolor szafliczkowy w stosunku do ścian pomalowanych farbą bliżej nieokreśloną, lub której nie było w palecie barw. A że za komuny wszystko było malowane w kolorze szarym jak obiekty PKP, bo tylko taką farbę mozna było dostać, więc mieszano ją np. z białą i wychodził kolor szafliczkowy...

Szaflik pochodzi od niemieckiego zawodu rzemieślniczego Schäffler (regionalnie)
Inaczej Fassbinder Büttner itp czyli po naszymu Bednorz.Podobnie jak cuber ,cebr lub cebrzyk po niemiecku Zuber.