uławicić |
występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
odmienność | tak |
H | uławicili, uławiciliby, uławicilibyście, uławicilibyśmy, uławiciliście, uławiciliśmy, uławicił, uławiciła, uławiciłaby, uławiciłabym, uławiciłabyś, uławiciłam, uławiciłaś, uławiciłby, uławiciłbym, uławiciłbyś, uławiciłem, uławiciłeś, uławiciło, uławiciłoby, uławiciły, uławiciłyby, uławiciłybyście, uławiciłybyśmy, uławiciłyście, uławiciłyśmy |
I | uławicą, uławicę, uławici, uławicicie, uławicimy, uławicisz |
d | uławicono |
i (+b) | nieuławicenia, nieuławiceniach, nieuławiceniami, nieuławicenie, nieuławiceniem, nieuławiceniom, nieuławiceniu, nieuławiceń, uławicenia, uławiceniach, uławiceniami, uławicenie, uławiceniem, uławiceniom, uławiceniu, uławiceń |
k | uławić, uławićcie, uławićcież, uławićmy, uławićmyż, uławićże |
~ | uławiciwszy
|
aktualizacja | tevex, 2017-07-16 |