uświadczyć |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | nieuświadczeni, nieuświadczona, nieuświadczoną, nieuświadczone, nieuświadczonego, nieuświadczonej, nieuświadczonemu, nieuświadczony, nieuświadczonych, nieuświadczonym, nieuświadczonymi, uświadczeni, uświadczona, uświadczoną, uświadczone, uświadczonego, uświadczonej, uświadczonemu, uświadczony, uświadczonych, uświadczonym, uświadczonymi |
H | uświadczyli, uświadczyliby, uświadczylibyście, uświadczylibyśmy, uświadczyliście, uświadczyliśmy, uświadczył, uświadczyła, uświadczyłaby, uświadczyłabym, uświadczyłabyś, uświadczyłam, uświadczyłaś, uświadczyłby, uświadczyłbym, uświadczyłbyś, uświadczyłem, uświadczyłeś, uświadczyło, uświadczyłoby, uświadczyły, uświadczyłyby, uświadczyłybyście, uświadczyłybyśmy, uświadczyłyście, uświadczyłyśmy |
I | uświadczą, uświadczę, uświadczy, uświadczycie, uświadczymy, uświadczysz |
d | uświadczono |
i (+b) | nieuświadczenia, nieuświadczeniach, nieuświadczeniami, nieuświadczenie, nieuświadczeniem, nieuświadczeniom, nieuświadczeniu, nieuświadczeń, uświadczenia, uświadczeniach, uświadczeniami, uświadczenie, uświadczeniem, uświadczeniom, uświadczeniu, uświadczeń |
k | uświadcz, uświadczcie, uświadczcież, uświadczmy, uświadczmyż, uświadczże |
~ | uświadczywszy
|
aktualizacja | scaevus, 2006-06-27 |