| ugonić |
|---|
| występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| E (+b) | nieugonieni, nieugoniona, nieugonioną, nieugonione, nieugonionego, nieugonionej, nieugonionemu, nieugoniony, nieugonionych, nieugonionym, nieugonionymi, ugonieni, ugoniona, ugonioną, ugonione, ugonionego, ugonionej, ugonionemu, ugoniony, ugonionych, ugonionym, ugonionymi |
|---|
| H | ugonili, ugoniliby, ugonilibyście, ugonilibyśmy, ugoniliście, ugoniliśmy, ugonił, ugoniła, ugoniłaby, ugoniłabym, ugoniłabyś, ugoniłam, ugoniłaś, ugoniłby, ugoniłbym, ugoniłbyś, ugoniłem, ugoniłeś, ugoniło, ugoniłoby, ugoniły, ugoniłyby, ugoniłybyście, ugoniłybyśmy, ugoniłyście, ugoniłyśmy |
|---|
| I | ugoni, ugonią, ugonicie, ugonię, ugonimy, ugonisz |
|---|
| d | ugoniono |
|---|
| i (+b) | nieugonienia, nieugonieniach, nieugonieniami, nieugonienie, nieugonieniem, nieugonieniom, nieugonieniu, nieugonień, ugonienia, ugonieniach, ugonieniami, ugonienie, ugonieniem, ugonieniom, ugonieniu, ugonień |
|---|
| k | ugoń, ugońcie, ugońcież, ugońmy, ugońmyż, ugońże |
|---|
| ~ | ugoniwszy
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2022-03-23 |
|---|