uparzyć |
występowanie | Słownik języka polskiego - PIW 1952 - J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | nieuparzeni, nieuparzona, nieuparzoną, nieuparzone, nieuparzonego, nieuparzonej, nieuparzonemu, nieuparzony, nieuparzonych, nieuparzonym, nieuparzonymi, uparzeni, uparzona, uparzoną, uparzone, uparzonego, uparzonej, uparzonemu, uparzony, uparzonych, uparzonym, uparzonymi |
H | uparzyli, uparzyliby, uparzylibyście, uparzylibyśmy, uparzyliście, uparzyliśmy, uparzył, uparzyła, uparzyłaby, uparzyłabym, uparzyłabyś, uparzyłam, uparzyłaś, uparzyłby, uparzyłbym, uparzyłbyś, uparzyłem, uparzyłeś, uparzyło, uparzyłoby, uparzyły, uparzyłyby, uparzyłybyście, uparzyłybyśmy, uparzyłyście, uparzyłyśmy |
I | uparzą, uparzę, uparzy, uparzycie, uparzymy, uparzysz |
d | uparzono |
i (+b) | nieuparzenia, nieuparzeniach, nieuparzeniami, nieuparzenie, nieuparzeniem, nieuparzeniom, nieuparzeniu, nieuparzeń, uparzenia, uparzeniach, uparzeniami, uparzenie, uparzeniem, uparzeniom, uparzeniu, uparzeń |
k | uparz, uparzcie, uparzcież, uparzmy, uparzmyż, uparzże |
~ | uparzywszy
|
aktualizacja | tevex, 2019-02-01 |