usta

Dzisiaj w poradni językowej -
"jesteśmy pewnie ostatnim pokoleniem, które może z żywych ust ludzkich słyszeć zamierające cechy dawnej polszczyzny".
- czy są inne, nie ludzkie, usta?
- czy można usłyszeć polszczyznę z nieżywych ust?

ad 1. nie ma;
ad 2. można, z nagrania.

Małpa też ma usta.

Patrz p.1

Ad. 2 gościa z 16:11 -
w takim razie nie jesteśmy ostatnim pokoleniem, które może z żywych ust ludzkich słyszeć zamierające cechy dawnej polszczyzny", skoro można posłuchać nagrania.

Posłuchaj polszczyzny np. Gustawa Holoubka, może zrozumiesz, że piękną polszczyznę można usłyszeć z ust ludzi nieżyjących. Autorowi wypowiedzi pewnie szło o to, że za jakiś czas nie będzie już innej możliwości.

Pełna wypowiedź -
"Kto chce usłyszeć, jak mówili wielcy pisarze złotego wieku i ich ówcześni czytelnicy, powinien wyjechać na wieś, przede wszystkim wielkopolską i małopolską, i to jak najbardziej zacofaną. Nie będziemy długo w tym szczęśliwym położeniu. Gwary giną pod naciskiem języka ogólnego i jesteśmy pewnie ostatnim pokoleniem, które może z żywych ust ludzkich słyszeć zamierające cechy dawnej polszczyzny".
Chodzi zatem o posłuchanie ostatnich Polaków mówiących gwarą tu i teraz (na wsi), bo za parę lat już ich nie będzie i nie posłuchamy takiej mowy.

Otwór gębowy (łac. oris) – otwór w ciele zwierzęcia, którym dostaje się do niego pokarm. Prowadzi do jamy chłonąco-trawiącej lub układu pokarmowego.
Człowiek w tym kontekście nie jest zwierzęciem, zatem człowiek nie ma o.g.