| utrapić |
| występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
| odmienność | tak |
| E (+b) | nieutrapieni, nieutrapiona, nieutrapioną, nieutrapione, nieutrapionego, nieutrapionej, nieutrapionemu, nieutrapiony, nieutrapionych, nieutrapionym, nieutrapionymi, utrapieni, utrapiona, utrapioną, utrapione, utrapionego, utrapionej, utrapionemu, utrapiony, utrapionych, utrapionym, utrapionymi |
| H | utrapili, utrapiliby, utrapilibyście, utrapilibyśmy, utrapiliście, utrapiliśmy, utrapił, utrapiła, utrapiłaby, utrapiłabym, utrapiłabyś, utrapiłam, utrapiłaś, utrapiłby, utrapiłbym, utrapiłbyś, utrapiłem, utrapiłeś, utrapiło, utrapiłoby, utrapiły, utrapiłyby, utrapiłybyście, utrapiłybyśmy, utrapiłyście, utrapiłyśmy |
| I | utrapi, utrapią, utrapicie, utrapię, utrapimy, utrapisz |
| d | utrapiono |
| i (+b) | nieutrapienia, nieutrapieniach, nieutrapieniami, nieutrapienie, nieutrapieniem, nieutrapieniom, nieutrapieniu, nieutrapień, utrapienia, utrapieniach, utrapieniami, utrapienie, utrapieniem, utrapieniom, utrapieniu, utrapień |
| k | utrap, utrapcie, utrapcież, utrapmy, utrapmyż, utrapże |
| ~ | utrapiwszy
|
| aktualizacja | 2012-10-31, tevex |