utrapić |
występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | nieutrapieni, nieutrapiona, nieutrapioną, nieutrapione, nieutrapionego, nieutrapionej, nieutrapionemu, nieutrapiony, nieutrapionych, nieutrapionym, nieutrapionymi, utrapieni, utrapiona, utrapioną, utrapione, utrapionego, utrapionej, utrapionemu, utrapiony, utrapionych, utrapionym, utrapionymi |
H | utrapili, utrapiliby, utrapilibyście, utrapilibyśmy, utrapiliście, utrapiliśmy, utrapił, utrapiła, utrapiłaby, utrapiłabym, utrapiłabyś, utrapiłam, utrapiłaś, utrapiłby, utrapiłbym, utrapiłbyś, utrapiłem, utrapiłeś, utrapiło, utrapiłoby, utrapiły, utrapiłyby, utrapiłybyście, utrapiłybyśmy, utrapiłyście, utrapiłyśmy |
I | utrapi, utrapią, utrapicie, utrapię, utrapimy, utrapisz |
d | utrapiono |
i (+b) | nieutrapienia, nieutrapieniach, nieutrapieniami, nieutrapienie, nieutrapieniem, nieutrapieniom, nieutrapieniu, nieutrapień, utrapienia, utrapieniach, utrapieniami, utrapienie, utrapieniem, utrapieniom, utrapieniu, utrapień |
k | utrap, utrapcie, utrapcież, utrapmy, utrapmyż, utrapże |
~ | utrapiwszy
|
aktualizacja | tevex, 2012-10-31 |