welwiczia

Dziko rosąca roślina{kwiat} tylko na terenie pustyni Namib w południw0-zachodniej Afryce.Można ją tylko oglądać w pustynnych regionach Angoli i Namibi.Z wyglądu przypomina pniak otoczony całą masą liśći, a tak naprawdęma tylko dwa liście, postrzępione przez pustynny wiatr na wiele pasm.Te dwa liście rosną dopóki roślina żyje, nie wykształca nowych . Jeden z nich po rozwinięciu ma prawie 9 m.Welwiczia jest długowieczna, rozwija się pomałui dożywa tysiąca, a nawet dwóch tysięcy lat.Dlatego w języku afrikanos otrzymała imię tweeblaarkanniedood, czyli "dwa-liście-nie-mogą-umrzeć".

ona__to__ja, wspaniały opis tej rosliny, tylko dlaczego sklonowałaś wpis?:-) Ale to nieważne, błagam, jeśli możesz napisz coś więcej o tej roslinie, albo podaj źródło z którego korzystałaś

podaj żródło z którego kożystałaś albo napisz więcej coś o tej roślinie

zgodnie z zasadami - po c, s, z (logicznie rozszerzonymi na cz, sz, rz), należy pisać j nie i, zatem welwiczja, Czuwaszja itp.

wersja 'welwiczia' jest nieporozumieniem!

Ludowi odpowiada 'welwiczia'? Ale także części ludu (większej czy mniejszej?) - 'welwiczja'. A która to nazwa jest zgodna z regułą, że po c,s, z piszemy j, jeśli wymawiamy j? Tu powinna wypowiedzieć się RJP? Przecież nie lud, bo będzie anarchia.

Cytat z pracy doktorskiej nt. naszego języka - http://www.sbc.org.pl/Content/93088/doktorat3218.pdf (str. 322) -
"1936 r.:

11. Uporządkowanie pisowni i – j w wyrazach zapożyczonych, czyli
j tylko w pozycji po c, s, z, np. racja, komisja, poezja; w innych wypadkach pisze się i, np. premia, głębia, kopia, rewia, linia, gwardia, sympatia, lilia, teoria, Norwegia itp.".
Z tego tekstu dokładnie/literalnie wynika, że powinniśmy pisać welwiczja, Czuwaszja itp. Także mickiewiczjana. Chyba że ktoś ma jakąś inną interpretację tego zapisu...