napływ gazu o mniejszym stężeniu pary, zwiększa szybkość parowania. Gdy ciśnienie pary nasyconej zrówna się z ciśnieniem otoczenia, wówczas proces parowania - zwany wówczas wrzeniem - zaczyna zachodzić również w całej objętości cieczy. Parowanie zachodzi wtedy, gdy cząsteczka ma dostatecznie wysoką energię kinetyczną, by wykonać pracę przeciwko siłom przyciągania między cząsteczkami cieczy. Procesem odwrotnym do parowania jest skraplanie pary. Proces parowania z bezpośrednim przejściem pomiędzy fazą stała a parą nazywamy sublimacją. Przemiany fazowe związane z parowaniem i sublimacją opisuje równanie Clapeyrona. Podczas parowania w ciśnieniu znacznie niższym od ciśnienia krytycznego objęt