wyburzyć |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | niewyburzeni, niewyburzona, niewyburzoną, niewyburzone, niewyburzonego, niewyburzonej, niewyburzonemu, niewyburzony, niewyburzonych, niewyburzonym, niewyburzonymi, wyburzeni, wyburzona, wyburzoną, wyburzone, wyburzonego, wyburzonej, wyburzonemu, wyburzony, wyburzonych, wyburzonym, wyburzonymi |
H | wyburzyli, wyburzyliby, wyburzylibyście, wyburzylibyśmy, wyburzyliście, wyburzyliśmy, wyburzył, wyburzyła, wyburzyłaby, wyburzyłabym, wyburzyłabyś, wyburzyłam, wyburzyłaś, wyburzyłby, wyburzyłbym, wyburzyłbyś, wyburzyłem, wyburzyłeś, wyburzyło, wyburzyłoby, wyburzyły, wyburzyłyby, wyburzyłybyście, wyburzyłybyśmy, wyburzyłyście, wyburzyłyśmy |
I | wyburzą, wyburzę, wyburzy, wyburzycie, wyburzymy, wyburzysz |
d | wyburzono |
i (+b) | niewyburzenia, niewyburzeniach, niewyburzeniami, niewyburzenie, niewyburzeniem, niewyburzeniom, niewyburzeniu, niewyburzeń, wyburzenia, wyburzeniach, wyburzeniami, wyburzenie, wyburzeniem, wyburzeniom, wyburzeniu, wyburzeń |
k | wyburz, wyburzcie, wyburzcież, wyburzmy, wyburzmyż, wyburzże |
~ | wyburzywszy
|
aktualizacja | scaevus, 2006-07-24 |