wykłócić |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
H | wykłócili, wykłóciliby, wykłócilibyście, wykłócilibyśmy, wykłóciliście, wykłóciliśmy, wykłócił, wykłóciła, wykłóciłaby, wykłóciłabym, wykłóciłabyś, wykłóciłam, wykłóciłaś, wykłóciłby, wykłóciłbym, wykłóciłbyś, wykłóciłem, wykłóciłeś, wykłóciło, wykłóciłoby, wykłóciły, wykłóciłyby, wykłóciłybyście, wykłóciłybyśmy, wykłóciłyście, wykłóciłyśmy |
I | wykłócą, wykłócę, wykłóci, wykłócicie, wykłócimy, wykłócisz |
d | wykłócono |
i (+b) | niewykłócenia, niewykłóceniach, niewykłóceniami, niewykłócenie, niewykłóceniem, niewykłóceniom, niewykłóceniu, niewykłóceń, wykłócenia, wykłóceniach, wykłóceniami, wykłócenie, wykłóceniem, wykłóceniom, wykłóceniu, wykłóceń |
k | wykłóć, wykłóćcie, wykłóćcież, wykłóćmy, wykłóćmyż, wykłóćże |
~ | wykłóciwszy
|
aktualizacja | scaevus, 2006-07-28 |