wykocić |
występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | niewykoceni, niewykocona, niewykoconą, niewykocone, niewykoconego, niewykoconej, niewykoconemu, niewykocony, niewykoconych, niewykoconym, niewykoconymi, wykoceni, wykocona, wykoconą, wykocone, wykoconego, wykoconej, wykoconemu, wykocony, wykoconych, wykoconym, wykoconymi |
H | wykocili, wykociliby, wykocilibyście, wykocilibyśmy, wykociliście, wykociliśmy, wykocił, wykociła, wykociłaby, wykociłabym, wykociłabyś, wykociłam, wykociłaś, wykociłby, wykociłbym, wykociłbyś, wykociłem, wykociłeś, wykociło, wykociłoby, wykociły, wykociłyby, wykociłybyście, wykociłybyśmy, wykociłyście, wykociłyśmy |
I | wykocą, wykocę, wykoci, wykocicie, wykocimy, wykocisz |
d | wykocono |
i (+b) | niewykocenia, niewykoceniach, niewykoceniami, niewykocenie, niewykoceniem, niewykoceniom, niewykoceniu, niewykoceń, wykocenia, wykoceniach, wykoceniami, wykocenie, wykoceniem, wykoceniom, wykoceniu, wykoceń |
k | wykoć, wykoćcie, wykoćcież, wykoćmy, wykoćmyż, wykoćże |
~ | wykociwszy
|
aktualizacja | tevex, 2012-07-25 |