| wykoszmarnić |
|---|
| występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) (pod: wykoszmarniać się)
Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2025 - Z. Saloni i inni |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| B | wykoszmarnij, wykoszmarnijcie, wykoszmarnijcież, wykoszmarnijmy, wykoszmarnijmyż, wykoszmarnijże |
|---|
| H | wykoszmarnili, wykoszmarniliby, wykoszmarnilibyście, wykoszmarnilibyśmy, wykoszmarniliście, wykoszmarniliśmy, wykoszmarnił, wykoszmarniła, wykoszmarniłaby, wykoszmarniłabym, wykoszmarniłabyś, wykoszmarniłam, wykoszmarniłaś, wykoszmarniłby, wykoszmarniłbym, wykoszmarniłbyś, wykoszmarniłem, wykoszmarniłeś, wykoszmarniło, wykoszmarniłoby, wykoszmarniły, wykoszmarniłyby, wykoszmarniłybyście, wykoszmarniłybyśmy, wykoszmarniłyście, wykoszmarniłyśmy |
|---|
| I | wykoszmarni, wykoszmarnią, wykoszmarnicie, wykoszmarnię, wykoszmarnimy, wykoszmarnisz |
|---|
| d | wykoszmarniono |
|---|
| i (+b) | niewykoszmarnienia, niewykoszmarnieniach, niewykoszmarnieniami, niewykoszmarnienie, niewykoszmarnieniem, niewykoszmarnieniom, niewykoszmarnieniu, niewykoszmarnień, wykoszmarnienia, wykoszmarnieniach, wykoszmarnieniami, wykoszmarnienie, wykoszmarnieniem, wykoszmarnieniom, wykoszmarnieniu, wykoszmarnień |
|---|
| ~ | wykoszmarniwszy
|
|---|
| aktualizacja | 2017-11-01, tevex ~2016-12 |
|---|