wykurczyć |
występowanie | Oficjalny Słownik Polskiego Scrabblisty Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | niewykurczeni, niewykurczona, niewykurczoną, niewykurczone, niewykurczonego, niewykurczonej, niewykurczonemu, niewykurczony, niewykurczonych, niewykurczonym, niewykurczonymi, wykurczeni, wykurczona, wykurczoną, wykurczone, wykurczonego, wykurczonej, wykurczonemu, wykurczony, wykurczonych, wykurczonym, wykurczonymi |
H | wykurczyli, wykurczyliby, wykurczylibyście, wykurczylibyśmy, wykurczyliście, wykurczyliśmy, wykurczył, wykurczyła, wykurczyłaby, wykurczyłabym, wykurczyłabyś, wykurczyłam, wykurczyłaś, wykurczyłby, wykurczyłbym, wykurczyłbyś, wykurczyłem, wykurczyłeś, wykurczyło, wykurczyłoby, wykurczyły, wykurczyłyby, wykurczyłybyście, wykurczyłybyśmy, wykurczyłyście, wykurczyłyśmy |
I | wykurczą, wykurczę, wykurczy, wykurczycie, wykurczymy, wykurczysz |
d | wykurczono |
i (+b) | niewykurczenia, niewykurczeniach, niewykurczeniami, niewykurczenie, niewykurczeniem, niewykurczeniom, niewykurczeniu, niewykurczeń, wykurczenia, wykurczeniach, wykurczeniami, wykurczenie, wykurczeniem, wykurczeniom, wykurczeniu, wykurczeń |
k | wykurcz, wykurczcie, wykurczcież, wykurczmy, wykurczmyż, wykurczże |
~ | wykurczywszy
|
aktualizacja | tevex, 2022-01-12 |