wykwint

Wszystko co piękne jest przemija
wykwint i zbrodnie dawnych czasów
skrzętnie zebrane po muzeach
niedbale śpiące na katedrach
gotyk płynący z kolumn lasu

Również <wykwintność>.

Gdy się cytuje czyjeś wiersze, jak podano wyżej, grzeczność nakazuje podanie nazwiska autora i tytuł wiersza.

"Kucharz, niech państwo zważą to człowiek z gminu, homo vulgaris, którego zadaniem jest przyrządzać wykwintne, wytworne potrawy - w tym tkwi jakiś niebezpieczny paradoks. Chamstwo wykwint przyrządza - cóż to znaczy?"
W. Gombrowicz - "Biesiada u hrabiny Kotłubaj".

szyk