| wynaczynić |
|---|
| występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| H | wynaczynili, wynaczyniliby, wynaczynilibyście, wynaczynilibyśmy, wynaczyniliście, wynaczyniliśmy, wynaczynił, wynaczyniła, wynaczyniłaby, wynaczyniłabym, wynaczyniłabyś, wynaczyniłam, wynaczyniłaś, wynaczyniłby, wynaczyniłbym, wynaczyniłbyś, wynaczyniłem, wynaczyniłeś, wynaczyniło, wynaczyniłoby, wynaczyniły, wynaczyniłyby, wynaczyniłybyście, wynaczyniłybyśmy, wynaczyniłyście, wynaczyniłyśmy |
|---|
| I | wynaczyni, wynaczynią, wynaczynicie, wynaczynię, wynaczynimy, wynaczynisz |
|---|
| d | wynaczyniono |
|---|
| i (+b) | niewynaczynienia, niewynaczynieniach, niewynaczynieniami, niewynaczynienie, niewynaczynieniem, niewynaczynieniom, niewynaczynieniu, niewynaczynień, wynaczynienia, wynaczynieniach, wynaczynieniami, wynaczynienie, wynaczynieniem, wynaczynieniom, wynaczynieniu, wynaczynień |
|---|
| k | wynaczyń, wynaczyńcie, wynaczyńcież, wynaczyńmy, wynaczyńmyż, wynaczyńże |
|---|
| ~ | wynaczyniwszy
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2017-07-16 |
|---|