znarowić |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | nieznarowieni, nieznarowiona, nieznarowioną, nieznarowione, nieznarowionego, nieznarowionej, nieznarowionemu, nieznarowiony, nieznarowionych, nieznarowionym, nieznarowionymi, znarowieni, znarowiona, znarowioną, znarowione, znarowionego, znarowionej, znarowionemu, znarowiony, znarowionych, znarowionym, znarowionymi |
H | znarowili, znarowiliby, znarowilibyście, znarowilibyśmy, znarowiliście, znarowiliśmy, znarowił, znarowiła, znarowiłaby, znarowiłabym, znarowiłabyś, znarowiłam, znarowiłaś, znarowiłby, znarowiłbym, znarowiłbyś, znarowiłem, znarowiłeś, znarowiło, znarowiłoby, znarowiły, znarowiłyby, znarowiłybyście, znarowiłybyśmy, znarowiłyście, znarowiłyśmy |
I | znarowi, znarowią, znarowicie, znarowię, znarowimy, znarowisz |
d | znarowiono |
i (+b) | nieznarowienia, nieznarowieniach, nieznarowieniami, nieznarowienie, nieznarowieniem, nieznarowieniom, nieznarowieniu, nieznarowień, znarowienia, znarowieniach, znarowieniami, znarowienie, znarowieniem, znarowieniom, znarowieniu, znarowień |
k | znarów, znarówcie, znarówcież, znarówmy, znarówmyż, znarówże |
~ | znarowiwszy
|
aktualizacja | scaevus, 2006-06-21 |