zwu

hmmm... a nie zewu? czy obie formy poprawne?

obie poprawne

MEG! Jak mogą obie być poprawne?! Zobacz ODZEW. Może być ODZWU?!

w ODZEWIE nie wystepuje "znikajace" e przy deklinacji przy ZWIE wystepuje

odmiany slowa zew:
zew zewu zewowi zewem zewie zewy zewów zewom zewami zewach,

innych to ja nie znam. Moze mi ktos wytlumaczy dokladniej, bo powoli zaczynam durniec!

masz dokładniej wytłumaczone zaraz nad swoim wpisem

Taak, twórcy tego słownika mają należyte wykształcenie kurzych mózgów, toteż nie widzą potrzeby czytania słowników

Słownik Poprawnej polszczyzny pod redakcją profesowa A. Markowskiego, PWN
zew m IV, dopełniacz zewu (nie:zwu), blm, strona 1483

jakoś liczby mnogiej tez nie ma!

No więc o co ci chodzi, o formę: zwowi czy o liczbę mnogą?

:/

nie ma takiego słowa jak "zwu"! "Zew" to temat, musi pozostać w całości, nie można mu odjąć "e"! Kto to pisał?! Ten słownik to można sobie wsadzić...

ten slownik tworza chyba przedszkolaki bo juz dzieciaki w podstawowce wiedza ze slowo zew odmienia sie zewu,zewowi ale zwu?moze tworcy slownika wroca do szkoly podst. ?

no to niespodzianka. temat czasami się zmienia i czasami coś wypada(e)
Jak się mówi "senu", czy "snu"?

nie istnieje słowo 'zwu', a zewu!!!!

mniej więcej tak, ale... "Przed dodaniem komentarza zapoznaj się z listą najczęściej zadawanych pytań." + przeczytać pole "występowanie"

polecam też komentarz blimundy pod "zew"

sratatata, pokażcie mi jedno miejsce, w ktorym ta forma została zastosowana..... niezależnie od jej dopuszczalności

istna paranoja:(((

rzeczywiście istna paranoja jeszcze troche wpiszecie QŃ i tez bedzie poprawnie

qń to nie ale do kuń to już niedaleko.poczekajmy 2-3 dni i będzie stało: KUŃ = koń (regionalnie,gwarowo)

bardziej logiczne jest zwu niz zewu ale chyba obie formy sa poprawne

Tak mówią dzieci, które uczą się dopiero mówić. Słownik ten tworzą ci, którzy nie tylko nie umieją mówić, ale i czytać i pisać!!!!!!!!!!!

(po)zew => (po)zwu a nie pozewu

(cietr)zew => (cietr)zewia, więc nie zwu ani zewu, a zewia =]

zwu - regionalne określenie stanu maniakalno - depresyjnego. Występuje głównie u przedstawicieli gatunku charakteryzujących się dużą indolencją umysłową. Chory nie godzi się z faktem upośledzenia i za wszelką cenę chce udowodnić swoje racje. Zarażonego nie należy dyskryminować ani obrażać ale delikatnie, nie pobudzając receptorów agresji, omijać przy następnym spotkaniu.

No to znowu mnie zblokują, ale trudno.
Ci którzy tworzą ten słownik nie przyjmują żadnych argumentów. Ale co się dziwić. Skoro promują takie a nie inne poglądy, to trzeba wybaczyć.

Wielce fascynująca opinia, ale jednego nie rozumiem: dlaczego akurat umieściłoś ją pod "zwu"?