trącić |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
H | trącili, trąciliby, trącilibyście, trącilibyśmy, trąciliście, trąciliśmy, trącił, trąciła, trąciłaby, trąciłabym, trąciłabyś, trąciłam, trąciłaś, trąciłby, trąciłbym, trąciłbyś, trąciłem, trąciłeś, trąciło, trąciłoby, trąciły, trąciłyby, trąciłybyście, trąciłybyśmy, trąciłyście, trąciłyśmy |
I | trącą, trącę, trąci, trącicie, trącimy, trącisz |
d | trącono |
i (+b) | nietrącenia, nietrąceniach, nietrąceniami, nietrącenie, nietrąceniem, nietrąceniom, nietrąceniu, nietrąceń, trącenia, trąceniach, trąceniami, trącenie, trąceniem, trąceniom, trąceniu, trąceń |
k | trąć, trąćcie, trąćcież, trąćmy, trąćmyż, trąćże |
v (+b) | nietrącąca, nietrącącą, nietrącące, nietrącącego, nietrącącej, nietrącącemu, nietrącący, nietrącących, nietrącącym, nietrącącymi, trącąca, trącącą, trącące, trącącego, trącącej, trącącemu, trącący, trącących, trącącym, trącącymi |
~ | trącąc
|
aktualizacja | koalar, 2007-07-02 |