trącić |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | nietrąceni, nietrącona, nietrąconą, nietrącone, nietrąconego, nietrąconej, nietrąconemu, nietrącony, nietrąconych, nietrąconym, nietrąconymi, trąceni, trącona, trąconą, trącone, trąconego, trąconej, trąconemu, trącony, trąconych, trąconym, trąconymi |
H | trącili, trąciliby, trącilibyście, trącilibyśmy, trąciliście, trąciliśmy, trącił, trąciła, trąciłaby, trąciłabym, trąciłabyś, trąciłam, trąciłaś, trąciłby, trąciłbym, trąciłbyś, trąciłem, trąciłeś, trąciło, trąciłoby, trąciły, trąciłyby, trąciłybyście, trąciłybyśmy, trąciłyście, trąciłyśmy |
I | trącą, trącę, trąci, trącicie, trącimy, trącisz |
d | trącono |
i (+b) | nietrącenia, nietrąceniach, nietrąceniami, nietrącenie, nietrąceniem, nietrąceniom, nietrąceniu, nietrąceń, trącenia, trąceniach, trąceniami, trącenie, trąceniem, trąceniom, trąceniu, trąceń |
k | trąć, trąćcie, trąćcież, trąćmy, trąćmyż, trąćże |
~ | trąciwszy
|
aktualizacja | tevex, 2011-09-12 |