tracić |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
E (+b) | nietraceni, nietracona, nietraconą, nietracone, nietraconego, nietraconej, nietraconemu, nietracony, nietraconych, nietraconym, nietraconymi, traceni, tracona, traconą, tracone, traconego, traconej, traconemu, tracony, traconych, traconym, traconymi |
H | tracili, traciliby, tracilibyście, tracilibyśmy, traciliście, traciliśmy, tracił, traciła, traciłaby, traciłabym, traciłabyś, traciłam, traciłaś, traciłby, traciłbym, traciłbyś, traciłem, traciłeś, traciło, traciłoby, traciły, traciłyby, traciłybyście, traciłybyśmy, traciłyście, traciłyśmy |
I | tracą, tracę, traci, tracicie, tracimy, tracisz |
d | tracono |
i (+b) | nietracenia, nietraceniach, nietraceniami, nietracenie, nietraceniem, nietraceniom, nietraceniu, nietraceń, tracenia, traceniach, traceniami, tracenie, traceniem, traceniom, traceniu, traceń |
k | trać, traćcie, traćcież, traćmy, traćmyż, traćże |
v (+b) | nietracąca, nietracącą, nietracące, nietracącego, nietracącej, nietracącemu, nietracący, nietracących, nietracącym, nietracącymi, tracąca, tracącą, tracące, tracącego, tracącej, tracącemu, tracący, tracących, tracącym, tracącymi |
~ | tracąc
|
aktualizacja | tevex, 2011-09-12 |