(najnowsze z opóźnieniem na moderację)
Ja nie krytykuję (ten wcześniejszy krytykant to nie ja) ale skoro ~gosc z 28.03 r. b. sugerował istnienie słowników (liczba mnoga czyli nie 1 a co najmniej 2 takie słowniki są) z przykładami użycia z literatury tego wyrazu to chcę by mi podał te słowniki.
Jeźdźczyni występuje u Żeromskiego, Kasprowicza, Nowaczyńskiego, Samozwaniec i wielu innych pisarzy. Nie rozumiem, jak można krytykować tę formę.
Ostatnio często słyszymy o 'adresowaniu' jakiegoś problemu. Niedługo pewnie będziemyh 'adresować' przelanego pampersa...
Definicja nie sugeruje znaczenia deprecjatywnego lecz jest zrobiona tak że można dojść do wniosku że bycie aparatem to coś pozytywnego. Ja bym to zdefiniował tak że aparat to ktoś kto wykręca różne numery (oczywiście nie telefoniczne).
Mieszkam w Szczecinie, dziadkowie pochodzili z Kresów (okolice Lwowa, Brzeżan) oraz z rzeszowskiego. Od zawsze u nas mówiło się - kidać, skidać, okidać - w znaczeniu pobrudzić oraz np. ale się najadłem, chyba się skidam ;)
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=3722072831271638&set=p.3722072831271638&type=3
Nawet sztuczna inteligencja się nabrała na mój żarcik :D
Tak czy siak dżokej to każdy jeździec a nie tylko biorący udział w gonitwach. Definicja jest błędna.
Żadnego takiego przykładu nie mamy. Było tak jak teraz. Dżokej zbrojny to prawdopodobnie kawalerzysta. Ale nie każdy dżokej jest dżokejem zbrojnym.
W językoznawstwie, z tego co wiem, istnieją tzw. formy potencjalne.
Słowniki zaś nie są tylko zbiorami słów będących w użyciu.
Więcej elastyczności życzę.
Z "Sierpnia" Schulza: "(...) fluid niejasnego wzburzenia, którym nagle zmętniało powietrze, doszedł do mnie i zbiegł mnie dreszczem niepokoju (...)".
Może ci sami językoznawcy którzy twierdzą że kierowczyni to nie jest poprawna forma a wręcz nie znają użycia tej formy. Poproszę tytuł choć jednego słownika innego niż tamten Doroszewskiego który podaje przykłady użycia z literatury wyrazu jeźdźczyni.
Którzy językoznawcy? I w jaki sposób to nieużywane nigdy słowo trafiło do słowników (z przykładami użycia z literatury)?
Jeśli Rada Języka Polskiego od 2026 wprowadza pisownię łączną przymiotników i przysłówków w stopniach wyższym i najwyższym, to czy pojawią się takie w słowniku?
Ja to używam w kontekście czegoś nie odznaczajacego się niczym szczególnym, zwyczajnego
Językoznawcy twierdzą, że NIE jest to poprawna forma, nigdy nie była używana.
Wikipedia: sproszkowany tytoń, często wzbogacany kompozycjami aromatyzującymi, przeznaczony do zażywania przez nos. W odróżnieniu od papierosów, nikotyna wchłaniana jest nie przez płuca, ale przez śluzówkę nosa. Często tabaką niewłaściwie nazywane są tytonie do żucia lub ssania.
Pani z chemii 20 lat temu powiedziała, że łuczywo to tak naprawdę patyk, bo słowo patyk nie brzmi naukowo
Zawsze w odmianie dajecie całość, bez pomijania członów nieodmiennych.
(zob. Tel Awiw-Jafa, Addis Abeba, Ułan Bator, Kuala Lumpur)
Należy rozumieć, że "Saratoga Springs" w narzędniku jest "Saratogą Springs", czy ktoś odmianę "Saratoga" pomyłkowo umieścił pod "Saratoga Springs"?
Słyszałoś by w Polsce ktoś mówił hjonde zamiast hjundaj? Ale tu mądrzy. Hundai czytane w alfabecie handej. Konkurs bzdurzenia?
Przecież on twierdzi że jać zamieniło się w ię oraz ią oraz że jać jest zapisywane jako ě co ma trochę inny sens.
Jeszcze jedno znaczenie słowa "wbić":
- wpaść do kogoś; odwiedzić kogoś; spotkać się w określonym miejscu.
Przykładowe zdania:
- Wbijasz dzisiaj do mnie po lekcjach?
- Czekamy na Ciebie w pubie. Wbijaj!
Używane głównie przez młodzież.