(najnowsze z opóźnieniem na moderację)
Stanisław Skorupka - "Mały słownik języka polskiego" (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974)
Komercja - utwory artystyczne bądź działania mające na celu dotarcie do jak największej grupy odbiorców kosztem wartości artystycznych.
W medycynie - patologiczny rozrost. Np proliferacja śródbłonka naczyń krwionośnych.
Nadtyp obleniec, typ nicień, a gromada secernentea. W mięśniach pasożytuje nicień z innej gromady- włosień.
lokować produkt - nawiązać do produktu w środku przekazu bez oczywistej reklamy w celach marketingowych
Niezle matołki sie tu wypisuja... jak wszystko co w gwarze poznanskiej ma swoje korzenie czesciowo w jezyku niemieckim albo tym z ktorego sie niemiecki wywodzi... nyga bo negger to komar po niemiecku tak zamo cyga czyli koza bo to zigga po niemiecku...
Ch-47M2 Kindżał - rosyjski hipersoniczny pocisk manewrujący siejący spustoszenie na Ukrainie.
Futon to nie sofa bo historycznie był rozwijany czyli to była gruba karimata
Czy zacięte spory oparte do tego na zwykłej nieuczciwości mogą być sztuką? Chyba raczej jakąś niegodziwą sztuczką.
Coś jest nieortodoksyjne czyli że takie jakby wyjątkowe, inne itp że np. nieortodoksyjne metody twórcze czyli takie specyficzne i wymyślone pomysły metod twórczych
Pod https://wsjp.pl/haslo/podglad/111825/swietojebliwosc jako wariant "rzadziej".
Nie wiem o co się ludzie czepają. Właśnie dobrze jest. Czytałem o wojskowości Piastów i tam było zdanie "Uzbrojenie stanowiły łuki, oszczepy, włócznie, topory, młoty i koły." i zastanawiałem się co to te koły. A tutaj definicja mówi wszystko.
"Gdy pojawia się jakiś spór, bardzo chętnie dołączają do niego osoby z deklaracjami politycznymi i oskarżają także językoznawców, że akceptując tendencje do zmian, próbują >>pogrześć mowę<<".
Skrót od "ekspozycja". Usłyszałem w MediaMarkt: "To była ostatnia sztuka, i została sprzedana z ekspo".
W filmach z lat 60. i 70. słowo "możliwie" było ciekawie używane w połączeniu ze słowem "nie powiem". Przykład: "Jak się pan/pani czuje/bawi? Nie powiem, możliwie." ;-)
"Pójdę owa do kądziele, a imę się jej prząść śmiele (...)"
Rozmowy polskie łacińskim językiem przeplatane, Kraków, 1889
Odmiana IMĘ była podana w "Słowniku etymologicznym języka polskiego" Brucknera. To archaizm, jak np. WŻDY.
może jakiś mędrek poda przykład użycia w zdaniu tę bzdurę .... imę! co za idiotyzmy tu są!
akwaplanacja - utrata przyczepności opony podczas jazdy po nawierzchni pokrytej wodą, spowodowana tworzeniem się warstwy wody między oponą a jezdnią
bot to nie tylko przeciwnik w grach komputerowych, ale też po prostu użytkownik strony internetowej który nie jest człowiekiem, lecz jest automatycznie sterowany przez komputer
Gubernia taurydzka - gubernia Imperium Rosyjskiego, oprócz R. Krymu odpowiadająca także ziemiom dzisiejszego obwodu chersońskiego i zaporoskiego.
Rzeczywiście! Choć potocznie mówi się czasem np. "złapały mnie te wredne policjanty i zapłaciłam mandat", to nie miałam pewności, czy taka forma została oficjalnie uwzględniona w słownikach. Teraz już wiem.
Przeważnie złodziej prądu.
Lub "twórca" niechlujnej instalacji elektrycznej (prowizorki) w lokalu.
Polskiego w polskim i tak jest jedynie 5%, także nie kłóćcie się. :-) Cyfra, a co za tym idzie i jej pochodne nie są wyrazami rdzennie polskimi, czy nawet słowiańskimi (pochodzą z arabskiego).
Glina ma ów metal więc dobrze kojarzy a wyraz aluminium to abstrakcja w polskim więc sporo kojarzy z już przetworzonym ciężkim metalem a nie składnikiem gleby a gdyby wiedzieli że aluminium to glin to skojarzyliby go z gliną i wiedzieliby że ów metal niekoniecznie jest ciężki.
Dobrze, ale czy forma 'policjanty' jest notowana w jakimś drukowanym słowniku?
Pisownia łączna na podst. https://dobryslownik.pl/slowo/Indopacyfik/224797/
To poważniejsze źródło niż Google/uzus/inne